ظاهر این بافت ها و سایر ویژگیهایش چگونه است؟

ظاهر آِن ها مایل به زرد و نرم است و از چرک و فیبرین حاوی لکوسیت ها و باکتری ها تشکیل شده است.

این بافت اغلب به بستر زخم می چسبد و به راحتی نمی توان آن را جدا کرد.  علاوه بر این ها؛ Eschar سیاه ، خشک و چرمی است و ممکن است پوششی ضخیم شبیه پوسته روی بستر زخم زیر آن ایجاد کند.

بافت نکروتیک شامل یک مانع فیزیکی است که باید برداشته شود تا بتواند بافت جدید ایجاد شده و بستر زخم را بپوشاند. بافت نکروتیک یک محیط حیاتی برای رشد باکتریها است ، و از بین بردن آن تا حد زیادی باعث کاهش فشار زیستی زخم می شود.

مدیریت بافت نکروزه

بافت نکروز باید برداشته شود. روش های مختلفی برای از بین بردن بافت نکروزه وجود دارد:

- دبریدمان اتولیتیک که منجر به نرم شدن بافت نکروزه می شود.

- دبریدمان مکانیکی. این روش کمتر استفاده می شود و شامل استفاده از پانسمان های مرطوب تا خشک است.

- دبریدمان تیز. این روش شامل پیرایش بافت نکروزه با استفاده از قیچی و پنس استریل است.

- دبریدمان جراحی که در اتاق عمل با بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی انجام می شود.